نقد فیلم Unhinged : هیجان انگیز اما سطحی!

ژانر: اکشن

کارگردان: دریک بروت

سال انتشار: ۲۰۲۰

محصول: آمریکا

نویسنده: کارل ارلزورت

فیلم Unhinged در یک قاب

فیلم Unhinged یا “دیوانه”، یک فیلم جنایی و اکشن است به کارگردانی دریک بروت. این فیلم درواقع ششمین تجربه ناموفق این کارگردان آلمانی تبار ساکن آمریکا است که نتوانسته توجه چندانی را به خود جلب کند.

دریک بروت تا کنون شش فیلم را کارگردانی کرده اما هنوز موفق به درخشیدن نشده؛ فیلم Unhinged هم، به همین ترتیب تنها یک تجربه نه چندان جالب توجه دیگر از این کارگردان است.

این فیلم داستان یک زن جوان را به نام ریچل فلین (با بازی Caren Pistorius) را نشانمان می دهد که در مسیر جاده و هنگام رانندگی به شخصی به اسم تام کوپر (با هنرنمایی Russell Crowe) برخورد میکند.

تام که بنظر فردی افسرده و تنها است و تصور میکند توسط آدمهای اطرافش دور انداخته شده، دچار اختلالات شدید روانی است، در نتیجه ی یک برخورد و مکالمه نه چندان دوستانه با ریچل، او را به عنوان قربانی خود انتخاب میکند و تصمیم به تعقیب او می گیرد.

نقد فیلم Unhinged

شاید اولین و بزرگترین ایرادی که باید در نقد فیلم Unhinged قبل از هرچیزی بیان کرد، این است که این ساخته بروت، به هیچ وجه از ساختار محکم و انسجام منطقی برخوردار نیست.

کارل ارلزروت، که پیش از این هم داستان هایی با درونمایه های دلهره آور خلق کرده بود، در نوشته جدیدش به مخاطب یک روایت و داستانی را نشان می دهد که در عین پویایی و هیجان انگیزی، شخص را با سوالاتی اعصاب خورد کن آزار میدهد: “چرا باید این اتفاقات بیفتد؟” “چرا تام، اتوموبیل متوقف شده خود را از سر راه ریچل کنار نمی برد؟” “چرا باید تام ریچل را تعقیب کند؟” “این تعقیب گریز های طولانی و کش دار، چه ضرورتی دارد؟” “چرا تام سراغ خانواده و نزدیکان ریچل می رود” و…

همه اینها سوالاتی است که مخاطب را از همان ابتدا با خودش درگیر میکند و فیلم بروت هیچ جواب قانع کننده ای به آنها نمی دهد؛ این مسئله باعث می شود تا این فیلم، با وجود تمام دلهره و ترسی که ممکن است به بیننده وارد کند، در لحظه آخر، مسخره و خنده آور بنظر بیاید چرا که توان قانع کردن مخاطب خود را ندارد.

مشکل دیگری که در نقد فیلم Unhinged نباید آن را از خاطر برد (که اتفاقا با ایراد مطرح شده قبلی در ارتباط است) ضعف شخصیت پردازی است.

فیلم Unhinged از آن دسته فیلم ها است که کاراکترهای آن بقدری ناملموس و بدون جزئیات ساخته شدند که بازیگران هرچقدر هم تلاش کنند باز قادر به انسانی کردن این قالب های تهی و بی روح نیستند!

با اینکه فیلم Unhinged بازیگران مطرحی همچون راسل کرو و کارن پیستوریوس را در خود جای داده باز هم نتوانسته مانع از بروز و ظهور این ایراد بشود؛ که البته همانطور که گفتیم، این ضعف بیش از آنکه بخاطر کم تجربگی و بازی بد بازیگران باشد به علت ضعف در فیلم نامه و شخصیت پردازی است.

---

پیشنهاد مجله سینما تیکت: بهترین فیلم های اکشن ۲۰۲۰: از آمریکا تا هند!

---

برای توضیح بیشتر این مسئله، فقط کافی است شخصیت تام کوپر را با تراویس در فیلم راننده تاکسی (شاهکار مارتین اسکورسیزی) مقایسه کنیم؛ هر دوی این کاراکتر ها، دچار افسردگی شدید اند و از پوچی و بی معنا شدن زندگی شان رنج میبرند.

شاید نزدیک ترین شباهت این دو شخصیت به هم این است که هردو میخواهند کاری انجام دهند که بعد از آن احساس کنند هستند و وجود دارند و زندگی شان بی مصرف و تهی نیست. اما صفتی  که شخصیت تراویس به خوبی از آن برخوردار است اما کاراکتر تام حتی به مرحله ایجاد آن هم نرسیده، برخورداری از پیشینه است:

تراویس، عضو سابق نیروی دریایی آمریکا و یک سرباز در دوران جنگ ویتنام است، از بی خوابی رنج می برد برای همین راننده تاکسی شیفت شب شده تا بتواند از بیماریش استفاده ای بکند.

در مقابل در فیلم Unhinged فیلمنامه هیچ توضیح و پیشینه ی خاصی را از تام به ما نمی دهد درحالی که انجام این کار، بخاطر سبک روایت و محتوای داستان، امری لازم بنظر می رسید و این مسئله باعث شده تا این شخصیت به هیچ وجه توان نزدیک شدن به ذهن مخاطب را نداشته باشد.

شاید اگر کارگردان یا نویسنده فیلم، وقت بیشتری را برای پررنگ تر کردن شخصیت تام می گذاشتند، این کاراکتر از حالت سرد و بی روح خود خارج می شد و برای مخاطب، به چیزی بیشتر از یک مرد اخمو و غمگین که به دنبال آزار دادن یک زن بیگناه است تبدیل می گشت.

با وجود همه اینها، اگر بخواهیم به یک ویژگی مثبت در فیلم Unhinged اشاره نماییم، آن این است که این اثر به خوبی می تواند شما را به لرزه اندازد و ضربان قلب شما را تند کند.

Unhinged واقعا یک تجربه هیجان انگیز و تعقیب و گریزی است که اگر به دنبال فیلمی با این ویژگی ها هستید، می تواند گزینه خوبی برای تماشا باشد.